مروری برمکانیسم‌های مولکولی وابسته به گیرنده Her-2 در مقاومت به تاموکسیفن در سرطان پستان

چکیده مقدمه: بروز مقاومت به تاموکسیفن در سلول‏های سرطان پستان، برآیند عوامل محیطی، عوامل مربوط به میزبان و نیز مکانیسم‏های مولکولی درون سلولی دخیل در رشد و تکثیر سلول است. مکانیسم‏های مولکولی دخیل در بروز مقاومت به تاموکسیفن، متنوع می‏باشند. در این مقاله به نقش تغییر فعالیت گیرنده HER2 و در نتیجه تغییر فعالیت اجزای آبشار پیام رسانی وابسته به آن و در نهایت ژن‏های متاثر از اجزای آبشار HER2در بروز مقاومت به تاموکسیفن اشاره می‏شود. روش بررسی: حدود 50 مقاله پژوهشی که حاصل پژوهش‏های انجام شده بر روی رده سلول‏های سرطانی پستان، حیوانات آزمایشگاهی و بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت درمان با تاموکسیفن که در سال‏های 1994 تا 2015 در زمینه نقش HER2 و اجزای آبشار پیام رسانی آن در بروز مقاومت به تاموکسیفن منتشر شده‏اند، مورد نقد و بررسی قرار گرفت. یافته‏ها: در غالب مطالعات افزایش فعالیت HER2، AKT، mTOR، SRC و خانواده پروتئینی Hh و نیز کاهش بیان مولکول PTEN در سرطان‏های مقاوم به تاموکسیفن نسبت به موارد حساس دیده شده است. در مقابل، نتایج مطالعات در رابطه با تغییرات بیان در ژن PI3KCA تفاوت معنی‏داری را میان سلول‏های سرطانی حساس و مقاوم به تاموکسیفن نشان نمی‎داد. نتیجه‏گیری: فعال شدن HER2 و آبشار پیام‏رسانی آن در سلول‏های سرطانی پستان، منجر به ادامه رشد سلول‏ها در حضور تاموکسیفن می‏شود.